Ból wszystkich stawów ciała

Problemy ze stawami często pojawiają się lokalnie, gdy dana osoba odczuwa ból w określonym stawie i może wskazać lokalizację bólu. Ale czasami bólu stawów nie można zlokalizować, ponieważ bolą wszystkie stawy lub kilka w tym samym czasie. W tym przypadku mówienie o reumatoidalnym zapaleniu stawów jest przedwczesne, ponieważ oprócz tej patologii istnieją inne choroby, w których ból obejmuje wszystkie stawy układu mięśniowo-szkieletowego.

Uważny lekarz, który przeanalizuje dolegliwości pacjenta i zidentyfikuje związki przyczynowo-skutkowe, może zidentyfikować przyczyny bólu wszystkich stawów w tym samym czasie. Ustalenie diagnozy nie zawsze jest łatwe, a przy najczęstszych objawach ogólnych nie jest możliwe natychmiastowe wyodrębnienie określonej patologii po serii badań. Dlatego w przypadku wystąpienia ogólnoustrojowego bólu stawów nie zwlekaj z wizytą u lekarza.

Jeśli wszystkie stawy układu mięśniowo-szkieletowego są poważnie chore, przyczyny mogą być następujące:

• Patologie pochodzenia autoimmunologicznego i ogólnoustrojowe reakcje alergiczne.
• Reumatoidalne zapalenie stawów.
• Choroba zwyrodnieniowa stawów.
• Chroniczne zmęczenie, zwiększona aktywność fizyczna.
• Odurzenie organizmu.
• Choroby krwi.

Gdy ból pojawia się w kilku lub wszystkich stawach, należy od razu pamiętać, że taka sytuacja jest tylko reakcją na określone schorzenia, a nie choroby niezależne. Jedynymi wyjątkami mogą być patologie, takie jak choroba zwyrodnieniowa stawów i reumatoidalne zapalenie stawów, gdy bezpośrednią przyczyną jest uszkodzenie samej chrząstki.

Reumatoidalne zapalenie stawów

Choroba odnosi się do przewlekłych schorzeń autoimmunologicznych, w których występują głównie stawy w całym ciele. Charakterystyczną cechą reumatoidalnego zapalenia stawów jest udział wielu stawów w procesie patologicznym.

Jednocześnie w procesie zapalnym kluczową rolę odgrywają cytokiny, metaloproteinazy i cytokiny chemotaktyczne. Są to elementy przeciwzapalne, które aktywują aktywność własnych komórek odpornościowych organizmu człowieka. W efekcie przemieszczają się do miejsca zapalenia, czyli stawów ciała ludzkiego i wywołują typową reakcję zapalną.

Typowym objawem reumatoidalnego zapalenia stawów jest uszkodzenie stawów obwodowych i symetryczne. Kiedy choroba się pogarsza, patologia wpływa na większe stawy. Patologia dotyka głównie kobiet, u mężczyzn występuje trzykrotnie rzadziej. Rozpoznawany jest między trzydziestym a pięćdziesiątym rokiem życia, ale czasami może pojawić się również u nastolatków - choroba ta nazywana jest młodzieńczym zapaleniem stawów.

Pomimo tego, że naukowcy wyjaśnili immunologiczny charakter choroby, nie udało się jeszcze ustalić dokładnej przyczyny reumatoidalnego zapalenia stawów - dlaczego komórki przeciwzapalne nabierają takiej patologicznej aktywności. Do tej pory udowodniono genetyczną predyspozycję do reumatoidalnego zapalenia stawów, a także wskazano, że negatywne czynniki, takie jak palenie tytoniu, przenoszenie chorób wirusowych itp. , Wpływają na pojawienie się patologii.

Przebieg choroby jest spowodowany aktywacją kompleksów immunologicznych, które są wytwarzane przez błonę maziową i znajdują się w naczyniach krwionośnych. Szybką reakcją na nie są czynniki reumatoidalne - przeciwciała wytwarzane wobec tych kompleksów. A w niektórych przypadkach pojawiają się same, bez obecności czynników prowokujących.

POMOCY!Na wczesnym etapie rozwoju patologii makrofagi migrują do dotkniętych obszarów, po chwili liczba tam limfocytów wzrasta. Uwalnianie mediatorów stanu zapalnego i prowokuje rozwój procesu patologicznego w całym ciele.

Jeśli dojdzie do chronicznego uszkodzenia błony maziowej, to zamiast swojej zwykłej grubości staje się ona gęstsza i grubsza, rośnie i fałduje się w postaci kosmków na jej powierzchni. Komórki mazi stawowej produkują stromelizynę i kolagenazę, które sprzyjają niszczącym procesom w tkance chrzęstnej. Proces zapalny nasila się przez produkcję prostaglandyn, pojawiają się złogi fibryny i procesy martwicze.

Przerośnięta tkanka maziowa prowokuje mediatory zapalne, które przyczyniają się do niszczenia nie tylko chrząstki, ale także tkanki kostnej, więzadeł i torebki stawowej. W samym płynie stawowym liczba leukocytów wzrasta.

Małe stawy ciała pokrywają się charakterystycznymi guzkami reumatoidalnymi, gdy staw zmienia kształt i staje się brzydki. Zawartości takich guzków reumatoidalnych stanowią martwiczą część makrofagów, fibroblastów i komórek plazmatycznych. Podobne guzki można znaleźć w narządach wewnętrznych.

Choroba postępuje stopniowo. Pacjenci cierpią na ogólne i miejscowe objawy stawowe - rano w stawach występuje charakterystyczna sztywność, obserwuje się zmęczenie, utrata apetytu, wzrost temperatury ciała do stanu podgorączkowego. Stan stawów znacznie się poprawia po około godzinie po przebudzeniu. Stawy są dotknięte symetrycznie i zwykle reumatoidalne zapalenie stawów dotyczy następujących stawów:

• Nadgarstek.
• Drugi i trzeci śródręczno-paliczkowy.
• ramię.
• Kolana.
• Kostki.
• Hip.
• Kolanka.

W rzeczywistości choroba zagraża każdemu stawowi układu mięśniowo-szkieletowego. Najrzadziej dotyczy to stawów paliczkowych dystalnych, a także elementów szkieletu osiowego.

Stawy pozostają obolałe, puchną i czerwienieją, a w dotyku stają się gorące. Aby zminimalizować bolesne odczucia, pacjenci starają się mieć zgięte stawy - w ten sposób mniej bolą. Progresja choroby następuje w ciągu pierwszych 5–6 lat od wystąpienia pierwszych zmian patologicznych. A już dziesięć lat po rozwoju patologii u pacjentów pojawiają się nieodwracalne zmiany.

W tym czasie u pacjentów rozwijają się znaczne deformacje stawów i może wystąpić niestabilność. Gdy gałęzie nerwowe są ściśnięte, pacjenci cierpią na zespół cieśni nadgarstka, a przy reumatoidalnym zapaleniu stawu kolanowego pacjentom grozi torbiel Bakera, zakrzepica żył głębokich i tak dalej.

Równolegle ze zmianami stawowymi obserwuje się pozastawowe objawy organizmu, które rozwijają się wraz z postępem patologii u co trzeciego pacjenta. Przykładem takich objawów mogą być guzki reumatoidalne w płucach, zapalenie naczyń, zespół Felty'ego, zapalenie mięśnia sercowego.

Rozpoznanie choroby nie jest takie trudne. Krew wykazuje typowe kliniczne kryteria reumatoidalnego zapalenia stawów, zwiększoną szybkość sedymentacji erytrocytów, znaczną ilość białka C-reaktywnego i czynnika reumatoidalnego.

Stan zdrowia pacjentów jest określany na zdjęciu rentgenowskim, które wykonuje się w przypadku podejrzenia reumatoidalnego zapalenia stawów. Choroba różni się od choroby zwyrodnieniowej stawów, sarkoidozy, łuszczycowego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, zapalenia stawów rozwijającego się na tle wirusowego zapalenia wątroby typu C.

WAŻNE!Stawiając diagnozę, należy wziąć pod uwagę, że choroba ma dość wysoki skutek śmiertelny, ale w reumatoidalnym zapaleniu stawów wiąże się nie z uszkodzeniem stawów, ale z patologicznymi zmianami w sercu, krwawieniem wewnętrznym.

Leczenie choroby prowadzi się za pomocą terapii wspomagającej, a także silnych NLPZ. Zaleca się tylko odpowiednie obciążenie stawów, dodać terapię ruchową. Jeśli to konieczne, wykonywana jest operacja.

Choroba zwyrodnieniowa stawów

Choroba zwyrodnieniowa stawów to kolejna powszechna patologia, która może wpływać zarówno na duże, jak i małe stawy. Chorobę zwyrodnieniową stawów mogą wywołać różne czynniki, które przede wszystkim mają negatywny wpływ na tkankę chrzęstną stawu. Chrząstka w całym ludzkim ciele spełnia kilka funkcji i przede wszystkim staje się amortyzatorem w trakcie wykonywania różnych ruchów. Ciągły stres prowadzi do zwiększonego zużycia chrząstki.

Jeśli osoby o dobrym zdrowiu i silnej odporności mają szansę odtworzyć uszkodzone tkanki, to u starszych pacjentów, a także u pacjentów ze zwiększonym obciążeniem stawu, synteza nowych włókien prawie nie zachodzi, a tkanka chrzęstna nie jest odbudowywana. Tradycyjnie uważa się, że choroba zwyrodnieniowa stawów jest konsekwencją mechanicznego działania na tkanki, ale obecnie lekarze uważają, że wcześniej przenoszone choroby zapalne są czynnikami rozwoju ogólnoustrojowej choroby zwyrodnieniowej stawów.

Typowym objawem choroby są bóle wszystkich stawów, ponieważ macierz traci niezwykle ważne substancje - glukozaminę i siarczan chondroityny. Niedobór tych elementów prowadzi do tzw. Zwichnięcia stawu, czyli w tkance chrzęstnej pojawiają się pęknięcia o różnej głębokości.

Procesy zapalne mogą również zaburzać prawidłową strukturę tkanki chrzęstnej, dlatego zlokalizowane w części podchrzęstnej kości lekarze często diagnozują mikrozłamania u pacjentów. Brzegi kości w stawie pokryte są naroślami - osteofitami. Służą one do zrekompensowania zniszczonej części chrząstki, ale w rzeczywistości przynoszą pacjentom jeszcze więcej negatywnych wrażeń.

Kobiety w okresie menopauzy są najbardziej podatne na chorobę zwyrodnieniową stawów.

Ponieważ prawdziwa przyczyna choroby zwyrodnieniowej stawów nie została wyjaśniona, lekarze identyfikują kilka czynników, które przyczyniają się do rozwoju choroby:

• Wrodzona niewydolność tkanki chrzęstnej, w której bardzo łatwo jest zranić. Na przykład u pacjentów z taką patologią pojawiają się płaskostopie, a zwichnięcia często są diagnozowane - pełne i niekompletne.
• Płeć jest również jednym z czynników rozwoju choroby, ponieważ według statystyk choroba zwyrodnieniowa stawów występuje dwukrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn.
• Cecha wieku - choroba rozwija się zwykle u pacjentek powyżej 45 roku życia, u kobiet pokrywa się z okresem menopauzy.
• Otyłość.
• Problemy metaboliczne.
• Zwiększone sportowe obciążenie stawów.
• Urazowe urazy stawów.

Choroba rozwija się w każdym stawie, ale zwykle stawem wyjściowym jest ten o największej aktywności fizycznej. Może być zlokalizowane w stawach kolanowych, biodrach, łokciach i tak dalej.

Symptomatologia choroby jest bardzo oczywista, dlatego nie można przeoczyć choroby zwyrodnieniowej stawów. U osoby ze zwiększonym obciążeniem stawy natychmiast zaczynają boleć, podczas gdy siła dyskomfortu może być różna: od lekkiego skomlenia w stawie do najsilniejszego ostrego bólu w stawie. Podczas wykonywania ruchów ból nasila się, aw spoczynku staje się mniej wyraźny.

Równolegle z bolesnością pacjenci cierpią na pękanie stawów, pojawienie się sztywności. Pacjenci mają ograniczony ruch. Zwłaszcza w momentach progresji choroby, kiedy do patologii dołączają się odruchowe skurcze mięśni.

W późniejszym etapie rozwoju choroby u pacjentów rozwija się charakterystyczna blokada stawu - jest to ostry ból, gdy staw nagle przestaje się poruszać z powodu pojawienia się silnego bólu w stawie. Wynika to z wnikania fragmentów tkanki chrzęstnej do jamy, blokując ruch. Jeśli chorobie towarzyszy stan zapalny, pojawia się obrzęk błony maziowej, który jest łatwy do wizualizacji.

Rozwój choroby zwyrodnieniowej stawów jest dość indywidualny. U niektórych pacjentów zdjęcie rentgenowskie wykazuje oznaki postępu patologii, ale zgodnie z odczuciami obraz choroby się nie zmienia. Jednocześnie inni pacjenci odczuwają silny ból, stan zapalny i ograniczony ruch, gdy sam staw na zdjęciu wygląda zadowalająco, w zależności od stopnia zaawansowania patologii.

Rozpoznanie choroby opiera się na danych rentgenowskich i klinicznych objawach choroby. Równolegle można wykonać badanie ultrasonograficzne lub rezonans magnetyczny, jeśli istnieje potrzeba oceny obecności powikłań.

Lekarze starają się leczyć chorobę mając na uwadze maksymalne zachowanie ruchomości stawów oraz zdolność pacjenta do wykonywania zawodu. Dlatego w terapii niezwykle ważne jest zatrzymanie postępu choroby, zlikwidowanie bólu w stawie oraz złagodzenie stanu zapalnego.

W tej chwili możliwości leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów nie są nieograniczone, a taktyki leczenia trudno uznać za skuteczne, ponieważ nie ma możliwości przywrócenia stawów. Choroba przechodzi w stan przewlekły i trzeba z nią nieustannie walczyć.

WSKAZÓWKA!Niemniej jednak takie nieszczęśliwe prognozy nie skazują pacjentów na niepełnosprawność - dzięki skutecznej terapii można nauczyć się żyć z chorobą zwyrodnieniową stawów, a nawet utrzymać aktywność fizyczną.

Do leczenia lekarze korzystają z następujących grup funduszy:

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne.
• Glikokortykosteroidy.
• Chondroprotectors.
• Środki pobudzające krążenie krwi.
• Środki zwiotczające mięśnie.

Terapia chorób składa się głównie z leków, które mogą maksymalnie przywrócić tkankę chrzęstną i ustanowić procesy metaboliczne w stawie. Dlatego główny nacisk kładzie się na chondroprotektory, których stosowanie rozpoczyna się natychmiast po usunięciu stanu zapalnego. Leczenie chondroprotektorami jest długotrwałe, a najlepszy wynik pojawia się dopiero po rozpoczęciu leczenia w odpowiednim czasie.

Inne choroby

Reumatoidalne zapalenie stawów i choroba zwyrodnieniowa stawów to najczęstsze patologie, w których bóle stawów i całego ciała. Ale oprócz liderów w chorobach istnieją inne stany, które wywołują ból stawów stawowych.

Ból stawów może być objawem białaczki.

Ból stawów może być objawem zaburzeń krwi. Obecnie patologie hematologiczne są najtrudniejsze nie tylko w diagnostyce dla lekarzy prowadzących, ale także w terapii. Często łączy je czynnik onkologiczny, a choroby nabierają dla pacjenta zupełnie innego znaczenia. Zwykle stawy na całym ciele bolą białaczką - ostrą i przewlekłą. Jednocześnie pacjenci nawet nie podejrzewają, co to oznacza, ponieważ wyniki badań krwi nie wykazują nieprawidłowości.

Ból stawów nie jest izolowany, dotyczy to nie tylko elementów stawowych, ale także kości i mięśni. Dlatego lekarze doradzają pacjentom z długotrwałymi bolesnymi odczuciami, konieczne jest skonsultowanie się nie tylko z traumatologiem ortopedą lub chirurgiem, ale także hematologiem, który może podejrzewać patologię i wysłać pacjenta na dodatkowe badania.

Odurzenie organizmu to kolejna przyczyna bólu stawów. Faktem jest, że stawy reagują niezwykle ostro na wchłanianie toksyn do organizmu, a jeśli stawy zaczną boleć i skręcać, to winę można przypisać wpływowi zagrożeń zawodowych, zatrucia odpadami domowymi, palenia tytoniu i alkoholizmu. Pacjenci cierpią na wyjątkowo nieprzyjemne objawy - bóle wszystkich stawów, jakby przy grypie cierpi ogólny stan organizmu.

Poprawa stanu zdrowia pacjentów możliwa jest po postawieniu diagnozy. Prowadzona jest terapia odtruwająca, oczyszczana jest krew, a co za tym idzie płyn stawowy z toksyn.

Najważniejsze

Ból wszystkich stawów ciała nie zawsze wiąże się z patologią samych stawów. Jeśli zaatakowane są stawy ciała, przyczyną jest zwykle reumatoidalne zapalenie stawów lub choroba zwyrodnieniowa stawów. Objawy szybko narastają, a patologiczny proces w stawach postępuje.

W innych przypadkach, gdy ból stawów nie jest związany z uszkodzeniem stawów, dyskomfort może być przejawem chorób ogólnoustrojowych, na przykład białaczki krwi, a także osteoporozy, zatrucia organizmu, infekcji. Radzenie sobie z chorobami nie jest takie łatwe, ale o wiele trudniej jest zdiagnozować chorobę. Pacjenci z pojawieniem się bólu stawów powinni w odpowiednim czasie skontaktować się z poradnią w celu wczesnego rozpoczęcia leczenia.